Гусан Ашот, Ансамбль Саят-Нова - Hov sarer

Ես յիշում եմ մեր սարերի լանջերը,
Աղբիւրների զով սարերի կանչերը,
Հովիւների սրիգների ձայնն անուշ,
Սարի եղնիկ եարիս սեւ սեւ աչերը։

Հով սարեր, մով սարեր,
Մանկութիւնս ետ բերէք,
Ծաղիկների ծով սարեր։

Ես լսում եմ մօրս ձայնը սարերում,
Ոչխարների մակաղելը քարերում,
Հովիւների կրակների պէս անմար,
Սարին նստած թուխ ամպերի հովերում։

Հով սարեր, մով սարեր,
Մանկութիւնս ետ բերէք,
Ծաղիկների ծով սարեր։

Մեր սարերի ծաղկունքն է իմ սրտի մէջ,
Նրանց անուշ բուրմունքն է իմ սրտի մէջ
Ծաղկի բոյրով, հովի շնչով յագեցած,
Մեր երգերի ակունքն է իմ սրտի մէջ։

Հով սարեր, մով սարեր,
Մանկութիւնս ետ բերէք,
Ծաղիկների ծով սարեր։